Нехта сказаў, што зерне – гэта асяроддзе, у якім мы прабываем. Шмат залежыць ад таго, у якое асяроддзе трапляе Божае зерне. Можа так стацца, што самае геніяльнае і дасканае зерне ніколі не раскрыецца, бо нават не будзе здольнае падумаць пра сваю прыгажосць...

Калі разважаем пра грэх, то людзі найчасцей будуць казаць пра забойствы, крадзеж, грахі сэксуальныя. Але гэта толькі шапка айзбергу. Усё пачалося намнога раней. Усё каварства сатаны палягае ў тым, што ён нішчыць адносіны даверу і любові паміж чалавекам і Богам. Сказаў бы, што гэта яго тайная зброя. Мы можам асцерагацца вялікіх яго спакусаў і ўдараў. Можам рыхтаваць сябе да таго, каб, напрыклад, перамагчы магчымыя сэксуальныя спакусы, а на самой справе ўжо даўно атрымалі ўдар нажом пад робры.

Сілай Духа Святога ў дзень Пяцідзесятніцы Бог аб’ядноўвае сваіх вучняў вакол сябе. Яны не проста маюць адзінства, яны сабраныя вакол Бога, яны глядзяць на Яго, яны Яму верныя, яны Яго любяць. Гэта іх яднае. Нехта сказаў, што сябры з’яўляюцца тады, калі, нягледзячы на розніцу ў характарах і поглядах, з’яўляецца нешта такое, што становіцца большым за адрозненні і пачынае аб’ядноўваць. Гэтым элементам для апосталаў стаў Бог. Святы Ігнацы Лаёла шукаў тых людзей, якіх будзе аб’ядноўваць Бог і называў іх «сябрамі Бога».

Аднойчы, калі многія вернікі былі задаволеныя сабой, колькасцю ўдзельнікаў на малітоўнай сустрэчы і сваімі перажываннямі, Бог прамовіў у прарочым слове: “Надо заниматься каждым человеком индивидуально. Не в количестве спасение, а в плоде. Во многих внутри разрушение; кто-то думает, что идёт верно, но это не так... Эта мысль от Меня. Не расширяться, а углубляться… Никто не сражается, потому что очень много гордости, духовной лени и эгоизма. Меня радуют только усердие и плод. Всё остальное – украшение для людей”.