- СЛОВА
- 3773

«Бог прыносіць спакой» і «Бог ёсць спакоем». На першы погляд не вялікая розніца паміж гэтымі паняццямі, аднак разумею, што розніца ўсё ж ёсць і даволі важная... навучыцца шукаць спакою сёння, калі ў сэрцы пануе страх, трывога, неспакой за будучыню. Гэты спакой знаходзіцца ў Божай прысутнасці, а не ў рашэнні праблемы, бо Ён сам ёсць мірам, спакоем. Варта нам навучыцца глядзець на Бога, а не на тое, што Ён дае.
- "ВІНАГРАДНІК"
- 3253

...Ізноў жа... не маю магчымасці апрацаваць для нэту ўсёй тэмы, а даўжок за мной ходзіць ужо цэлымі месяцамі, таму кідаю ў народ фрагмент той кнігі, якая мяне вельмі натхніла. Падкрэсліваю... натхніў фрагмент, таму што іншыя раздзелы былі для мяне ў пустую... Такія дзіўныя планы Божыя і імі дзялюся.
а. Аляксандр
а. Аляксандр
- "ВІНАГРАДНІК"
- 3383

На жаль, толькі цяпер маю магчымасць падзяліцца інфармацыяй, якая прагучала на Вінаградніку ў верасні. Тэма для многіх чужая, а адначасна кожны веруючы неяк там адчувае прыналежнасць да гэтай тэмы. Таму думаю, што гэтая інфармацыя паслужыць многім для дабра. Гэта не апрацаваная тэма, а ўсяго некалькі раздзелаў адной пратэстанцкай кнігі з якіх я карыстаўся.
а. Аляксандр
а. Аляксандр
- "ВІНАГРАДНІК"
- 4116

Айцец Жак Філіп пісаў, што для веруючага чалавека адсутнасць супакою не мае ніякага апраўдання, таму што супакой з'яўляецца месцам, дзе прабывае Бог. Менавіта таму Бог абяцаў Маісею: Я ўвяду цябе ў Мой супакой. Спадзяюся, што гэтыя тэксты дапамогуць таксама тым, хто не быў на апошняй сустрэчы "Вінаградніку".
- СЛОВА
- 3524

Ці гэта магчыма, ці гэта нармальна чакаць другога прыходу Хрыста з паднятай галавой? Ці гэта магчыма жадаць Яго прыходу? Ці не павінны мы баяцца і хавацца, як гэта робяць многія ў нашыя часы? Для веруючага чалавека другі прыход Хрыста, наша смерць і канец свету - гэта катастрофа і кара ці чаканае і жаданае выбаўленне?
- СЛОВА
- 3186

Бадай што любы грэх нараджаецца з прычыны адсутнасці любові да Яго. Любімы чалавек становіцца для іншага больш важным, больш важнай становіцца праца, сям’я, кар’ера, погляды іншых людзей, клопат пра ўласнае жыццё і бяспеку, няздольнасць саступіць іншаму чалавеку, амбіцыі, недахоп часу на малітву і сустрэчу з Ім – усё гэта мае той самы корань: не стае любові да Бога. Проста ў гэтым недахопе штосьці становіцца для цябе больш важным, чым Ён...
- СЛОВА
- 3336

Бог Айцец пасылае Свайго Сына на зямлю, дае Яму цярпенне, каб ратаваць людзей. Бог думае не пра сябе, не пра тое, што Яму цяжка, а пра людзей. Дзеля іх Ён гатовы аддаць самае каштоўнае… А што Сын? Ён не працівіцца. Ён думае не пра сябе, а пра Айца, пра вернасць Яму, пра Яго планы, а не свае. А таксама думае, зноў жа, не пра сябе, а пра дабро людзей. Ён, падобна як і Айцец, гатовы цярпець дзеля дабра іншых. Напэўна ў гэтым і ёсць сапраўдная Божая любоў! Любіць па-сапраўднаму – гэта тады, калі глядзіш не на сябе, не на свае перажыванні, а на іншых. Дух гэтага свету прапаноўвае нешна адваротнае – тое, што табе падабаецца, што любіш, твае планы і похаці, тваю сям’ю, багацці, амбіцыі, твой касцёл…
- СЛОВА
- 3620

Хачу звярнуць вашу ўвагу на слова "помач". Жанчына створана як помач для мужчыны. Муж ці жонка – гэта помач! Колькі ж мы ведаем сямей, якія замест помачы раптам атрымалі кандалы на шыю! Чаму так дзеіцца? Таму што забыліся альбо не ведалі, што гэта Бог даў помач, што гэта не нашым высілкам мы нешта стварылі. Калі чалавек праз сілу пачынае шукаць другую палову, калі на тое-сёе замыкае вочы ці спрабуе закрыць вочы Богу, думаючы, што неяк там пасля ўляжацца і ўсё будзе добра, калі не дае Богу першынства, а ўступае месца новапаўсталаму ідалу ў выглядзе другога чалавека, то раней ці пазней зразумее, што чаканая помач і асалода сталася ярмом.
- СЛОВА
- 3789

На гэты раз прапаную наведвальнікам сайта медытацыю над біблейскім тэкстам. Бог прамаўляе да нас розным спосабам і не толькі праз разуменне Слова, але таксама праз перажыванне яго. Часта Бог праз нашыя несвядомыя пачуцці хоча паказаць нам нейкую ўтоеную праўду пра нас. Менавіта таму на гэты раз хачу прапанаваць медытацыю.